به وبلاگ سبزان سبز اندیش ایران خوش آمدید. برای دلگرمی ما، نظر یادتون نره

این وبلاگ رو راه اندازی کردم تا کمکی هر چند ناچیز در پیروزی جنش سبز و مردمی ایران کرده باشم. برای همه بزرگان جنبش دعا کرده و از خداوند سلامتی و توفیق آنها را خواستارم

۱۳۸۸ شهریور ۲۲, یکشنبه

راهپیمایی روز قدس را فراموش نکنیم

در حالی که حاکمیت دیکتاتوری تلاش می کند اذهان عمومی را به بازی بگیرد و وضعیت کشور را عادی جلوه دهد، با اشاره رهبران جنبش و به حرکت آمدن شبکه های مردمی فرصت حضور دیگری در
 بیست و هفتم شهریور در روز قدس
برای جنبش سبز مهیا شده است

 
در پخش اخبار به ویژه در خارج از فضای مجازی کوشا باشید

وبلاگ‌نويسان ببينند

بیست و دو خرداد یادتان هست؟ آن روز که ساعتها در صف ایستادیم تا رای دهیم.
شبش را خاطرتان هست؟ هنوز خیلیها رای نداده بودند که زمزمه پیروزی آقای احمدی نژاد پخش شد و زمان زیادی از اتمام رای گیری نگذشته بود که در خیابانها شاهد پخش شدن شیرینهایی بودیم که معلوم نبود نیمه شب جمعه از کجا تهیه شده!
بیست و پنج خرداد یادتان هست؟ همه به اعتراض از نادیده گرفتن رایمان به خیابان آمدیم چرا که رسانه ها اعتراضمان را پخش نمی کردند.یادتان هست پاسخ اعتراض بی خشونتمان را دولت مهرورز با چه خشونتی داد؟ خیلی دور نیست 60 روز پیش بود.
خاطرتان هست برای آنکه اتهام اغتشاش به ما نزنند در نهایت سکوت و با دهانهای بسته دور هم جمع شدیم بلکه به خواست‌هامان گوش دهند. جواب ما چه بود جز گلوله هایی که بر پیکر خواهران و برادران بی گناهمان فرود آمد؟ آن نامردمان حتی اجساد بچه هایمان را قایم کردند.
و در این مدت شریفترین مردم ایران یا در خیابان کشته شدند یا در زندانها مورد شکنجه و آزار جنسی قرار گرفتند و یا در زندان کشته شدند یا مجبور به اعترافاتی دروغین شدند چرا که اگر اعتراف نکنند سرنوشتشان مانند نبوی و رمضان زاده است که حتی خانوادهایشان نتوانستند ملاقاتشان کنند.
و حالا پس از این همه رنجی که با غیرت ترین مردم ایران کشیدند چرا ساکت شدیم؟ چرا آنها را در زندان تنها گذاشتیم؟ الله اکبرهامان  چه شد؟ قولی که برای تحریم به هم دادیم چه شد؟ آیا ظرف 60 روز فراموش کردیم ؟ آیا اعتراض ما فقط هوسی بود که بعد از 60 روز فراموش شد پس شاید سزاوار این دولت ظالم هستیم.
سرنوشت قومی تغییر نخواهد کرد مگر به دست خودشان

هیچ نظری موجود نیست: